نوشته شده در تاریخ دیدگاه ها

سرنوشت افزایش تولید گاز پارس جنوبی چه می شود؟

سرنوشت افزایش تولید گاز پارس جنوبی چه می شود؟

احداث نیروگاه برق داخلی و خارجی با استفاده از خوراک گاز می تواند ارزش افزوده قابل توجهی برای گاز مصرفی ایجاد کند مقوله‌ای که ایران در آن مهارت قابل توجهی دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، چندی پیش عملیات بارگیری (Load Out) جکت سرچاهی سکوی ۱۱B طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی برای انتقال به محل نصب خود در مرز مشترک ایران و قطر آغاز و با بارگیری این جکت طلسم طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی به‌طور رسمی شکسته شد. این در حالی است که روزهای پایانی سال گذشته نیز فاز ۱۳ پارس جنوبی به طور کامل تکمیل شد و ظرفیت تولید گاز کشور از ۷۰۰ میلیون مترمکعب فراتر رفت. روند تکمیل فازهای پارس جنوبی و حتی تقویت و توسعه آنها یک پیام به همراه دارد: افزایش تولید گاز. این افزایش تولید گاز در حالی انجام می‌شود که به نظر می‌رسد برنامه ریزی زنجیره واری برای آن طراحی نشده است. برآوردها نشان می‌دهد در دولت تدبیر و امید توفیق چندانی در زمینه تعریف مقصد صادراتی جدید نداشتیم و عملاً در صورتی که اقدام عملیاتی نداشته باشیم در آینده نزدیک با در اختیار داشتن نخستین ذخایر گازی قابل استحصال جهان از بازار گاز کنار گذاشته می‌شویم.

ایران، سرآمد در صنعت برق منطقه

یکی از بخش‌هایی که می‌تواند همپای صادرات گاز نقش مهمی را در اقتصاد کشور و منطقه ایفا کند، صادرات برق است. احداث نیروگاه‌هایی که از گاز به عنوان خوراک استفاده می‌کنند می‌تواند یکی از بهترین روش‌ها برای ایجاد ارزش افزوده برای گاز تولیدی کشور باشد.

پیام باقری، نایب رئیس هیأت مدیره فدراسیون صادرات انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه نخست باید نگاهی به توانمندی و شرایط داخلی کشور داشته باشیم، گفت: ایران در بخش ساخت تجهیزات صنعت برق و ارائه خدمات فنی و مهندسی مهارت قابل توجهی دارد این در حالی است که تقاضای مطلوبی نیز برای هر دوی این بخش‌ها در منطقه وجود دارد. از سویی دیگر با توجه به اینکه پایه تولید برق را می‌توان گاز، که در ایران به میزان زیادی وجود دارد، قرار داد، که به دلیل فراوانی آن هزینه تولید تمام شده برق در ایران نسبت به همسایگان رقم اقتصادی‌تری است.

وی افزود: با وجود چنین پتانسیل‌هایی که می‌توان برق ایران را در مقایسه با همسایگان رقابتی کند، مشکلاتی در داخل کشور وجود دارد که تنها مربوط به بخش داخلی است و حتی ارتباطی به تحریم‌ها ندارد. همین مشکلات در هزینه نهایی تولید اثرگذار است.

انسداد شریان صادرات برق زیر ذره بین

به گفته این عضو سندیکای برق ایران نرخ بالای بهره برای زمانی که سرمایه مورد نیاز را از بانک دریافت کرده باشید، مشکلات حق بیمه و مالیات نیز می‌تواند هزینه نهایی تولید را بالا برد. تقاضای بالایی برای تجهیزات، خدمات برق و خود انرژی برق وجود دارد.

باقری ادامه داد: برای آنکه بتوانیم فعل صادرات را عملیاتی کنیم نیازمند حلقه‌های واسط هستیم که از جمله آن‌ها می‌توان به نظام بانکی، گمرکات، ناوگان حمل و نقل کشور … اشاره کرد.

این مقام مسؤول اظهار داشت: در شرایط تحریم دریافت درآمدهای حاصل از صادرات به راحتی امکان پذیر نیست. یکی از روش‌هایی که می‌تواند به حوزه صادراتی برق کشور در سال رونق تولید کمک بیشتری کند، تحریک تقاضای خارجی برای برق، خدمات فنی و مهندسی و تجهیزات است. برای تحقق چنین هدفی باید همراهی بین المللی مقامات کشور را داشته باشیم.

پیمان ارزی راهگشای توسعه صادرات / صادرات، موتور جهش تولید

وی گفت: یکی از اقداماتی که می‌تواند در راستای بهبود اوضاع صادرات برق باشد، شکل گرفتن پیمان‌های ارزی است که بانک مرکزی باید برای آن اقدام کند. از سویی دیگر تهاتر و ایجاد تعرفه‌های ترجیحی برای کشورهای منطقه از راهکارهای حمایت از صادرات برق است.

بر اساس اظهارات باقری در سال گذشته از ۱۳۰۰ میلیارد تومانی که برای صادرات غیر نفتی برای صادرکنندگان در نظر گرفته شده بود تنها ۲۰ میلیارد تومان آن اختصاص یافت؛ در صورتی که این ملاحظات در بخش صادرات برق رعایت شود می‌توان صادرات را موتور جهش تولید دانست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *