دیسپنسر چیست ؟

دیسپنسر یا واحد توزیع کننده سوخت دستگاهی  است که در یک جایگاه سوخت نصب و برای رساندن سوخت از مخزن جایگاه به خودرو ها و کامیون ها استفاده می شود. دیسپنسر ها از یک تا چهار نازل میتواند داشته باشد و برای پمپ کردن سوخت هایی مانند  بنزین ، دیزل ، CNG ، سوخت اتانول ، سوخت های زیستی مانند بیودیزل ، نفت سفید یا انواع دیگر سوخت به داخل وسایل نقلیه استفاده می شود.

اولین پمپ بنزین

اولین بار پمپ بنزین توسط فردی به نام سیلوانوس بوزر (Sylvanus Bowser) در ایالات ایندیانا در 5 سپتامبر 1885 اختراع شد. این پمپ برای اتومبیل ها استفاده نمی شد ، زیرا در آن زمان هنوز اتومبیل ها به صورت عمومی به فروش و استفاده مردم عادی نمی رسیدند. در عوض از آن برای برخی از لامپ های نفت سفید و اجاق خوراک پزی استفاده می شد. وی بعداً با افزودن اقدامات ایمنی و همچنین با اضافه کردن شیلنگ ، مستقیماً پمپ را به اتومبیل ها متصل کرد.  تا مدت ها از نام خود مخترع bowser برای اشاره به پمپ بنزین ها  استفاده شد. البته این نام دیگر در ایالات متحده به کار نمی رود و صرفا برای نام کامیون های سوخترسان هواپیما های بزرگ دربخش هایی از استرالیا و نیوزلند گاهی مورد استفاده قرار می گیرد.اولین دستگاه دیسپنسر برای سوخترسانی به خودروها به شکل امروزی در سال 1901 توسط جان جی توکهایم نروژی اختراع شد.

فناوری دیسپنسر های اولیه

بسیاری از پمپ های بنزین اولیه دارای سیلندر شیشه ای کالیبره در بالا بودند. نحوه ی کار این سیلندر شیشه ای به این شکل بود که ابتدا مقدار سوخت مورد نظر درون سیلندر مدرج پمپ می شود. سپس پمپاژ متوقف شده و بنزین با گرانش وارد مخزن خودرو ی مشتری می شود. در واقع این شیشه ی مدرج کالیبره، هم نقش لیتر شمار های امروزی را بازی می کرد و هم به مشتری اطمینان میداد که بنزین واقعا به داخل باک خودرو در حال انتقال است و میزان آن نیز صحیح است.

 

 

 

در ایالات متحده ی آمریکا از چندین دهه پیش، جایگاه های سوخت صرفا جایی برای سوختگیری نبوده اند و جایگاه داران برای افزایش درآمد  خود، در کنار سوخترسانی، خدمات مختلفی را  به مردم در جایگاه ها ارائه می دادند. یکی از موارد رایج در جایگاه های سوخت قرار دادن نمایشگر رو دیسپنسر ها و نمایش اخبار، پیشبینی آب و هوا، تبلیغات تجاری است همچنین سوپرمارکت هایی برای فروش کالا های مورد نیاز و  خدمات چاپ و پرینت و دستگاه های بازی نیز میتواند جز خدمات جایگاه های سخت باشد.

شرکت GSTV که کار خود را با 5 نمایشگر درجایگاه های سوخت آغاز کرده بود، در سال 2014  تعداد نمایشگر های خود در جایگاه ها را به 2600 عدد رساند و تخمین زده می شود که توانست محتوای تبلیغاتی نمایش داده شده بر روی نمایشگر های خود را به حدود 50 میلیون نفر نمایش دهد. این تیلیغات با توجه به موقعیت مکانی جایگاه ها و با توجه به بیزنس های محلی، شخصی سازی می شود.

این شرکت در سال 2018 در نمایشگر های خود را در 18 هزار جایگاه سوخت  نصب کرد و به ادعای این شرکت 87 درصد افراد در هنگام سوختگیری تبلیغات روی نمایشگر ها را تماشا می کنند و این تبلیغات را به علت همزمانی با انجام یک کار دیگر که برای ذهن به عنوان یک یادآور تلقی می شود، دو برابر بیشتر از تبلیغاتی که در تلویزیون به صورت معمول تماشا می کنند، به یاد می آورند. همچنین این شرکت مدعی است که ماهانه 75 میلیون نفر بیننده ی یکتا دارد.