نوشته شده در تاریخ دیدگاه ها

تامین مالی پروژه های انرژی

تامین مالی انرژی

تامین مالی پروژه‌های نفت، گاز و پتروشیمی مهمترین چالش پیش روی فعالان این صنعت در ایران است. محقق کردن پتانسیل‌های فوق‌العاده‌ این صنعت در کشور نیازمند سرمایه‌گذاری کلانی است که در شرایط تحریمی و فقدان دسترسی به منابع سرمایه‌گذاران خارجی نیازمند بسیج منابع داخلی است. هدایت سرمایه‌های داخلی به سمت صنعت انرژی، علاوه بر راه‌انداز چرخ‌های این صنعت و خلق ارزش برای کشورمان، بازدهی قابل توجهی برای سرمایه‌گذاران به همراه خواهد داشت.

یکی از موضوعاتی که همیشه در انجام و اجرایِ پروژه های زیربنایی در کشورهای در حال توسعه، مورد توجه قرار گرفته است، روشِ تأمین مالیِ این گونه طرح هاست. روش های مهم و معمول در مورد اقسام تأمین مالی پروژه های زیربنایی، استفاده از منابع داخلی و هزینه مستقیم دولت، استقراض دولت(چه استقراض داخلی و چه استقراض خارجی)، قراردادهای ساخت، بهره برداری و انتقال(مانند قراردادهای BOT)، قراردادهای مهندسی، تأمین کالا و تجهیزات، ساخت و تأمین مالی (EPCF)، مشارکت مدنی یا جوینت ونچر (JV) و سرمایه گذاری مستقیم غیردولتی (شامل بخش خصوصی و بخش خارجی) را شامل می گردد.

فقدان دسترسی به منابع آسان خارجی و نیز ناکافی بودن منابع دولتی جهت اجرایی کردن طرح‌های این صنعت سبب شده بازیگران این صنعت به دنبال راه‌های جدیدی جهت تامین سرمایه‌ مورد نیاز خود باشند. در عمل، نبود زبان مشترک بین صاحبان پروژه‌ها و سرمایه‌گذاران، ظرافت‌های حقوقی و قانونی روش‌های تامین مالی موجود در کشور و نیز عدم ارتباط منسجم بین سرمایه‌گذاران و سرمایه‌پذیران موانعی بزرگ بر سر راه تجهیز منابع این طرح‌ها می‌شود.

تأمین مالی جمعی (Crowdfunding) یکی از شیوه های نوین تأمین مالی است که بسط و گسترش آن حاصل پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات در کنار اقبال و اعتماد عمومی است.  در برنامه سال ۱۴۰۰ هدایت سرمایه های خرد مردمی به سمت تولید از طریق تامین مالی جمعی و استفاده از ماده ۱۱ قانون رفع موانع تولید به عنوان پروژه ای دیده شده است.

 

نوشته شده در تاریخ دیدگاه ها

نقش بلاکچین در توسعه جایگاه های سوخت

توکن یونش

چالش کمبود جایگاه سوخت در ایران

جایگاه های سوخت از توزیع چغرافیایی مناسبی به خصوص در کلان شهرها برخوردار نیستند و  توزیع جایگاه با مصرف تناسبی ندارد. به عنوان مثال در حوزه کلان شهر تهران روزانه میاگین 12.5 میلیون لیتر بنزین مصرف می شود که این میزان در روزهای پیک به بیش از 13میلیون لیتر هم می رسد.

مناطق 1تا7 کلان شهر تهران مناطقی هستند که نیاز به احداث جایگاه جدید دارند اما زمین مناسب و سرمایه گذاری که این زمین مناسب را در اختیار داشته باشد و بتواند شرایط و استاندارد های لازم را برای احداث جایگاه فراهم کند وجود ندارد.ر حال حاضر 325 باب جایگاه بنزین و گازوئیل در استان تهران داریم . از این تعداد جایگاه سوخت مایع حدودا 205 باب آن در حوزه کلان شهر استان تهران قرار دارد. در حالی که نیاز شهری مانند تهران در حدود 350 جایگاه عرضه سوخت مایع است.(منبع)

در تهران و برخی از کلانشهرها، گرانی زمین و سود بالای برج و ساختمان‌سازی ، مانع حضور سرمایه‌گذاران در پروژه احداث جایگاه‌های سوخت میشود. این امر ناشی از مقایسه نادرست کسب و کار فروش فرآورده ها و حامل های انرژی است . با توجه به اینکه در ایران به جایگاههای سوخت نگاهی تک بعدی وجود دارد از نظر هر سرمایه گذار راه اندازی یک پمپ بنزین در زمینی که میتوان روی ان یک برج مسکونی یا تجاری ساخت از نظر اقتصادی توجیه ندارد.اما در صورتی که نگاهی جامع به جایگاه سوخت به عنوان یک مرکز خدمات خودرویی داشته باشیم که در کنار آن کسب و کار فعالی مانند سوپر مارکت وجود دارد و از هر متر مربع آن میتوان در ساعت درآمد کسب کرد آن هم به طور مادام العمر آن وقت یک پمپ بنزین سرمایه گذاری جذابی میشود.

مشکلات سرمایه گذاری در جایگاه های سوخت 

با همه این تفاسیر سرمایه اولیه برای راه اندازی یک پمپ بنزین اقتصادی عدد بسیار سنگینی است .این سرمایه از حدود 2 میلیارد برای چایگاه های سوخت تک سکو شروع شده و تا حدود 30 میلیارد تومان برای یک جایگاه در موقعیت عالی افزایش می یابد. این امر موجب میشود تا ورود افرادی که سرمایه خرد دارند به این حوزه امکان پذیر نباشد. اما راهکار چیست ؟

سرمایه گذاری و مشارکت جمعی در یک پروژه پمپ بنزین راه کار تامین سرمایه مناسب برای این امر است. اما موضوع شراکت و نامشخص بودن ابعاد حقوقی آن معمولا مردم را از این نوع مشارکت ها درو میکند.از همه مهمتر امکان نقد شدن سرمایه و سود آن در هر لحظه است که معمولا در مواردی مانند املاک برای شرکا بسیار سخت است .راهکار پیشنهادی یونش برای این امر ایجاد و توزیع توکن انرژی یونش است. در این توکن شما میتوانید بخشی از سرمایه مورد نیاز برای راه اندازی یک جایگاه سوخت را پرداخت کنید و به صورت روزشمار از محل درآمد های آن منتفع شوید .

بلاکچین در خدمت توسعه سرمایه گذاری

تکنولوژی بلاکچین زیرمجموعه‌ای از فناوری دفترکل توزیع شده (Distributed Ledger) است.  به زبان خیلی ساده می‌توان گفت که این فناوری از دو بخش «دفترکل» و «توزیع شده» تشکیل شده. در ادبیات حسابداری «دفترکل» دفتری است که در آن انواع حساب‌ها به‌طور جداگانه ذخیره و نگهداری می‌شود. به عبارتی دفترکل به نوعی پایگاه ذخیره‌سازی داده‌های مالی است.حال فرض کنیم این دفترکل به جای اینکه به‌صورت متمرکز و در یک مکان مشخص (مثلا گاوصندوق شرکت) نگهداری شود، بین همه افراد واجد شرایط «توزیع می‌شود». در این حالت دفترکل در اختیار تمامی افراد واجد شرایط (خصوصی یا عمومی) قرار خواهد گرفت.

مهم‌ترین مزایای بلاک‌چین 

افزایش شفافیت: پایگاه داده در فناوری بلاک‌چین به‌صورت غیرمتمرکز است بنابراین محتوای آن در اختیار همه افراد واجد شرایط قرار دارد و خبری از پنهانکاری نیست.

کاهش خطا و تقلب: تغییر محتوای پایگاه داده در فناوری بلاک‌چین نیازمند اجماع اکثریت افراد است (حداقل ۵۱ درصد افراد ‌باید با تغییرات موافقت کنند). این ویژگی امکان تغییر ناخواسته داده‌ها و تغییرات دارای مقاصد متقلبانه را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

حذف واسطه‌ها: یکی از ویژگی‌های فناوری بلاک‌چین ارتباط همتا به همتا است که بر اساس آن هر شخصی می‌تواند مستقیما با کاربر نهایی (EndUser) ارتباط داشته باشد. با استفاده از این ویژگی نیاز به استفاده از واسطه‌ها از بین می‌رود.

افزایش سرعت و کاهش هزینه‌ها: تمرکززدایی از پایگاه داده و لزوم اجماع برای تغییر محتوای پایگاه داده نیاز به استفاده از فرآیندهای کنترلی و بازرسی را کاهش داده و سرعت اجرای عملیات را افزایش می‌دهد. همچنین با حذف واسطه‌ها، هزینه انجام کارها نیز کاهش می‌یابد.

توکن انرژی یونش ابزار توسعه سرمایه گذاری حوزه انرژی

طرح توکن یونش ،با استفاده از فناوری DLT یا دفتر کل توزیع شده ،ساز و کاری را فراهم می‌کند که به کمک آن مبالغ خرد پول بلااستفاده شما میتواند تبدیل به سرمایه‌گذاری شود.با خرید توکن های این طرح شما در خرید یا راه اندازی یک جایگاه سوخت و انرژی مشارکت میکنید و در هر زمان بخواهید میتواندی با تحویل توکن خود برابر با مبلغ اسمی روز آن بنزین دریافت کنید.یا آنکه با انتقال آن به دیگران برابر با مبلغ اسمی آن وجه رایج دریافت کنید.میانگین بازدهی این طرح از ابتدای فعالیت آن سالانه ۲۳ درصد است.بازدهی این طرح روزشمار محاسبه می‌شود و در آخر هر ماه به مانده حساب شما نزد یونش افزوده می‌شود.

برای استفاده از این طرح کافی است توکن مربوطه را از اینجا خریداری کنید.

نوشته شده در تاریخ دیدگاه ها

رمز ارز با پشتوانه بنزین

رمز ارز با پشتوانه بنزین

رمز ارز و طرح گشایش اقتصادی دولت و مشکلات آن

رمز ارز ها  یکی از مهمترین فناوری های روز دنیا هستند که در دنیا موافقان و مخالفان پر و پا قرصی دارند.در طرح گشایش اقتصادی دولت، قرار است نفت خام به مردم عرضه شود. هم‌زمان مجلس نیز طرحی را در نوبت بررسی دارد که سهمیه بنزین به جای خودروها به همه افراد تخصیص یابد. در این یادداشت ایده‌ای را مطرح می‌کنیم که با ترکیب این دو طرح، به یک راهکار راهگشا و با اثرات شگفت‌انگیز بتوان رسید. طرح فروش اوراق مشارکت یا سلف نفتی می‌تواند ایده خوبی باشد، اما چند ایراد اساسی دارد.یکی از ایرادهای مهم طرح این است که اگر دولت نتواند در آینده نفت‌های مورد نظر را به فروش برساند چه باید کرد؟ آیا می‌توان بشکه‌‌های نفت‌خام را به مردم تحویل داد‌؟ آیا مردم و فعالان اقتصادی می‌توانند آن را به مصرف برسانند؟‌ می‌توانند نفت‌خام را صادر کنند؟

ظاهرا در آخرین اصلاحیه، پالایشگاه‌ها مکلف شده‌اند که نفت را از مردم بخرند. همین تعیین تکلیف برای پالایشگاه‌ها خود می‌تواند زمینه شکست این طرح را فراهم کند.

تجربه شکست خورده ونزوئلا در خصوص رمز ارز با پشتوانه نفت خام

در این خصوص خوب است نیم‌نگاهی هم به تجربه شکست خورده ونزوئلا داشته باشیم. چند سال قبل این کشور به‌منظور مقابله با تحریم‌های آمریکا، از ارز دیجیتال خود با پشتوانه نفت موسوم به «پترو» رونمایی کرد. اما به سادگی و با تحریم آمریکا، ناکام ماند؛ زیرا فروشنده نفت‌خام، دولت است و خریدار نفت هم شرکت‌های بزرگ و پالایشگاه‌های مشخص هستند (مبادلات ‌G۲B). دولت را به راحتی تحریم می‌‌کنند و شرکت‌ها هم به دلیل ترس از تنبیه‌های تحریمی، از مبادله سر باز می‌زنند.

رمز ارز بنزین راه حل مشکل است ؟

اما اگر به‌جای نفت‌خام، که یک کالای واسطه‌ای و مورد استفاده شرکت‌های بزرگ و پالایشگاه‌ها است، بنزین جایگزین شود به نظر می‌رسد نتایج بهتری حاصل می‌شود. اگر دولت به دلیل تحریم نتواند بنزین تولیدی را به فروش برساند، می‌تواند این کار را از طریق مردم انجام دهد و بنزین را کمی ارزان‌تر از قیمت صادراتی به مردم پیش‌فروش کند. این طرح مشکلاتی را که در بالا درخصوص نفت‌خام اشاره شد، ندارد؛ زیرا اولا بنزین کالای نهایی است که توسط مردم قابل مصرف است. ثانیا ۴۰۰ میلیون نفر جمعیت در کشورهای همسایه وجود دارد که همگی می‌توانند مشتری بالقوه بنزین ایران باشند و با توجه به مرزهای گسترده ایران، می‌توان از این ظرفیت استفاده کرد. به این ترتیب پدیده مذموم قاچاق بنزین به موضوع پسندیده صادرات مردمی بنزین تبدیل می‌شود. به این ترتیب معاملات G۲B تبدیل به P۲P (همتا به همتا) می‌شود که دیگر به راحتی قابل تحریم نیست.

روش اجرایی برای ایجاد رمز ارز با پشتوانه بنزین

برای این منظور لازم است طرح سهمیه‌بندی بنزین هم به شکل زیر، اصلاح شود:

به‌جای سهمیه‌بندی و قیمت‌گذاری بنزین به شکل فعلی، اولا به هر شهروند ایرانی سهمیه‌ای تخصیص می‌یابد (مثلا هر نفر یک لیتر در روز، جمعا به میزان ۸۰میلیون لیتر در روز). برای این منظور حساب شهروندان به‌صورت دیجیتالی شارژ می‌شود. در ضمن دولت بخشی یا تمام بنزین مازاد بر سهمیه فوق را نیز به مردم می‌فروشد. همچنین به‌جای پیش‌فروش نفت، بنزین به قیمت صادراتی به آنها پیش‌فروش می‌شود.

ثانیا سهمیه دیجیتال بنزین که از این طریق به مردم تخصیص می‌یابد، قابل خرید و فروش توسط آنها در بازار ثانویه است. علاوه بر این مردم مجاز هستند که این سهمیه را در خرید سایر کالاها و خدمات نیز به‌کار گیرند؛ مثلا کسی که به سلمانی می‌رود در صورت توافق با آرایشگر، به جای ریال بخشی از سهمیه خود را به او منتقل می‌‌کند. به این ترتیب و به همین سادگی یک ارز دیجیتال با پشتوانه بنزین شکل می‌گیرد. برای این منظور قانون و بستر خاصی نیاز نیست فقط کافی است دولت کارشکنی و مانع‌تراشی نکند.

 اثرات  این طرح در اقتصاد و جامعه

– تامین مالی برای دولت صورت می‌گیرد و مردم هم نگرانی از اینکه در آینده نفت روی دست دولت بماند، نخواهند داشت.

– با آزادسازی صادرات بنزین، به سرعت رانت قیمتی و فاصله ارزش داخلی و خارجی بنزین حذف می‌شود و قیمت بنزین به ارزش واقعی خود نزدیک می‌شود بدون اینکه فشار آن به شهروندان منتقل شود.

– مردمی که تا امروز دوست داشتند بنزین ارزان باشد طرفدار قیمت بین‌المللی آن خواهند شد چون بنزین مازاد خود را می‌توانند صادر کنند (تاجران بنزین‌های خُرد را از مردم می‌خرند و تجمیع می‌کنند و آن را به‌صورت عمده‌تر که برایشان صرفه اقتصادی داشته باشد، صادر می‌کنند).

– مهم‌ترین حسن این ارز دیجیتال بنزینی برای شهروندان این است که ارزش آن طی زمان در معرض دست‌اندازی مالیات تورمی نخواهد بود؛ یعنی همان اتفاق ناگواری که هر سال برای ریال روی می‌دهد! یعنی شهروندان می‌دانند که حداقل در ازای هر واحد از این سهمیه‌ها می‌توانند یک لیتر بنزین دریافت کنند. متاسفانه چنین تعهدی درباره ریال وجود ندارد!

– قابل پیش‌بینی است که این ارز دیجیتال به سرعت در کشورهای منطقه تبدیل به یک کالای با‌ارزش شود که اتفاقا برای مبادلات تجاری و دور زدن تحریم‌ها و خلاص شدن از شر دلار و سایر ارزهای واسط نیز مفید است.

– این ارز دیجیتال، برخلاف بیت‌کوین به‌صورت غیرمتمرکز و توزیع شده نیست، به‌طور کامل تحت نظارت دولت قرار دارد و لذا نگرانی بابت فعالیت‌های مرتبط با پولشویی یا خلافکاری وجود ندارد.

در پایان تاکید می‌شود که چنین ایده‌هایی ابعاد و زوایای متعدد و ناشناخته دارند که نیازمند بررسی دقیق است و بدیهی است که یک‌شبه قابل‌اجرا نیستند. در این راستا پیشنهاد می‌شود این طرح ابتدا به‌صورت اختیاری و در مناطق کنترل شده‌ای مثل کیش، سپس قشم و مناطق آزاد اجرایی شود و سپس با شناسایی و رفع مشکلات اجرایی به کل کشور تعمیم یابد.

در عین حال طرح پیش‌فروش بنزین به مردم به قیمت صادراتی می‌تواند از همین امروز اجرایی شود و معطل سازوکار جدید سهمیه‌بندی نماند.

منبع : دنیای اقتصاد 

نوشته شده در تاریخ دیدگاه ها

تامین مالی جمعی پمپ بنزین ها

تامین مالی جمعی

مشکل تامین مالی پمپ بنزین ها

با گران شدن بنزین و اجتمالا شناور شدن نرخ بنزین تا 90 درصد قیمت فوب خلیج فارس ،میزان سرمایه در گردش مورد نیاز پمپ بنزین ها برای خرید محصول افزایش چشمگیری یافته است . این افزایش باعث شده است تا میزان سرمایه درگیر مالکان و بهره بردان پمپ بنزین ها افزایش یابد . با توجه به نرخ تورم کشور بهره وری این سرمایه کاهش یافته است. از سوی دیگر حجم بالای نقدینگی خرد در اختیار مردم که با افزایش تورم عملا غیر قابل استفاده شده است نیز موجبات بروز رکود و کاهش ارزش دارایی مردم را فراهم آورده است . راهکاری تامین مالی جمعی راهی است برای  تامین مالی از طریق سرمایه های خرد از سوی مردم و به کار گیری این سرمایه در شبکه تهیه و توزیع بنزین کشور .

تامین مالی جمعی چیست؟

تامین مالی جمعی یا سرمایه گذاری جمعی بخشی از پدیده گسترده تری بنام جمع سپاری (Crowdsourcing) است.جمع سپاری به برون سپاری یک فعالیت از قبیل تولید ایده،حمایت از تصمیمات و یا مجموعه ای از منابع به انبوه مردم می باشد. در سالهای اخیر  سرمایه گذاری جمعی (Crowdfunding) بعنوان یک مکانیسم مالی جدید در کنار روشهای سرمایه گذاری سنتی پدیدار شده است.

تامین مالی جمعی

پلتفرم تامین مالی  جمعی مبتنی بر بدهی (Debt-based Crowdfunding Crowd lending)

تامین مالی وام محور با 73 درصد از سهم بازار، سریعترین رشد را در میان انواع روش های تامین مالی به خود اختصاص داده است. تامین کننده مالی در نقش وام دهنده ظاهر می شود و به ازای تامین مالی خود به افراد و شرکت ها سود دریافت می کند.
اکثر پلت فرم های تأمین مالی مبتنی بر وام بعنوان پلت فرم های اختصاصی تجاری بطور مستقیم با سایر مؤسسات مالی رقابت می کنند. این کسب و کارها وام های کوچک  را به کشاورزان، سازمان های غیر دولتی و کسب و کارهای کوچک اختصاص می دهند .

  • سرمایه گذاری با دریافت بازده مالی با نرخ بهره توافقی(بازدهی مالی-بازدهی قطعی)
  • تامین مالی با ارائه قرارداد اعتباری به انبوه مردم
  • حامیان کمک های خود را بصورت وام و با دریافت مقداری سود صرف می کنند.
  • تأمین مالی انبوه بر اساس وام دهی اهرم های تکنیکی و نوآوری مالی برای ارتباط با وام دهندگان و وام گیرندگان می باشد که وام دهی فرد به فرد (P2P) نامیده می شود.
  • در ابتدا متقاضی وام جهت تعیین اعتبارو نرخ بهره ارزیابی می شود.حداقل سرمایه مورد نیاز در این پلتفرم ها مبالغ کمی  می باشد.بنابراین تنوع گسترده ای برای سرمایه گذاران با سرمایه محدود را ممکن می سازد.
  • تامین مالی جمعی وام محور یا بدهی محور، زمانی عمل می کند که یک فرد یا یک شرکت برای تجارت خود به دنبال دریافت وام می باشد.
    از طرف دیگر فرد وام دهنده نیز در جستجوی حمشارکت در یک کسب و کار  به منظور یک سرمایه گذاری با سوددهی بیشتر از موسسات مالی و بانک ها است. تأمین مالی جمعی مبتنی بر وام، با صرفه جویی در زمان تأمین مالی  کسب و کار را تسریع می کند .

فرآیند و بازیگران تأمین مالی جمعی پمپ بنزین ها:

تأمین مالی جمعی پمپ بنزین ها سه بازیگر اصلی دارد که فرایند تأمین سرمایه را تسهیل می‌نماید. این بازیگران عبارتند از:

  • مالک یا بهره بردار پمپ بنزین
  • واسطه تأمین سرمایه یا پلتفرم (یونش)
  • و مشارکت کنندگان (حامیان)

 فرایند تأمین سرمایه پمپ بنزین ها به این صورت می‌باشد که ابتدا مالک پمپ بنزین یا شرکت برند توزیع سوخت ، درخواست جلب مشارکت خود را در صفحه‌ای اختصاصی در وبگاه واسط که پلتفرم نامیده می‌شود(مثل یونش) معرفی می‌کند و به عبارت دیگر یک کمپین برای کار خود راه اندازی می‌کند. معرفی فرصت مشارکت شامل اطلاعات گوناگونی می‌باشد که بخشی از آن در دسترس پلتفرم واسط قرار می‌گیرد و بخش دیگر که دارای اطلاعات طبقه‌بندی کمتری است در معرض عموم مردم قرار داده می‌شود. اطلاعاتی نظیر میزان وام درخواستی ،سود پرداختی و دوره بازگشت اصل و سود سرمایه  و همچنین اطلاعات اقتصادی پروژه می‌بایست در اختیار پلتفرم قرار بگیرد تا بتواند راستی آزمایی‌های مورد نظر را در مورد پروژه انجام دهد.

در نهایت با تایید این کمپین ها و معرفی به حامیان از طریق شبکه یونش افراد با تامین مالی جمعی و همیاری یکدیگر سرمایه مورد نیاز پمپ بنزین را تامین میکنند و با ضمانت و اعتبار پلتفرم و شرکت ضمانت کننده آن در این فعالیت اقتصادی سود آور مشارکت میکنند.