نوشته شده در تاریخ دیدگاه ها

ونزوئلا با وجود تحریم ۴ برابر ایران نفت صادر می‌کند

ونزوئلا در شرایط تحریم ۸۰۰ هزار بشکه نفت صادر می‌کند و به اذعان کارشناسان، ایران نیز می تواند با اصلاح قیمت گذاری نفت در بورس، صادرات نفت را به مقدار قابل قبولی برساند.

به گزارش «تابناک» به نقل از مهر، ونزوئلا از چند ماه گذشته به دلیل کشمکش‌های سیاسی علیه نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری این کشور، از سوی آمریکا با تحریم‌های نفتی شبیه ایران روبرو شده است. اما طبق گزارش رویترز در دو ماه (سپتامبر و اکتبر) این کشور باوجود تحریم‌های سنگین آمریکا و اوضاع نابسامان داخلی توانست بیش از ۸۰۰ هزار بشکه نفت به فروش برساند.

حال جای سوال است که ونزوئلا چگونه توانسته در شرایط تحریم این میزان نفت بفروشد؟ ونزوئلا قبل از تحریم وام‌های میلیاردی از روسیه برای اصلاح شرایط اقتصادی خود دریافت کرده بود و پس از تحریم، به جای تسویه نقدی، به روسیه و دیگر کشورها نفت صادر می‌کند. در واقع ونزوئلا کاملاً هوشمندانه نفت خود را پیش فروش کرده است تا در شرایط تحریم مشکلی برای فروش نفت نداشته باشد. ونزوئلا روزانه ۵۰۳ هزار بشکه از نفت خود را به روسیه، ۲۹۲ هزار بشکه به چین و ۱۱۴ هزار بشکه به کوبا صادر می‌کند. این موضوع در حالی است که کشور ایران از لحاظ موقعیت جغرافیایی برای صادرات نفت به روسیه و چین وضعیت بهتری را نسبت به ونزوئلا دارد.

به گفته کارشناسان به نظر می‌رسد ونزوئلا با پیش فروش کردن نفت خود، در شرایط فعلی جای ایران را در بازار این کشورها گرفته است. ایران در شرایط تحریمی سال‌های ۹۰ و ۹۱ با توجه معافیت‌های نفتی آمریکا، به صورت میانگین یک میلیون بشکه نفت می‌فروخت. با تغییر دولت و پس از توافق برجام، به جای اصلاح زیرساخت‌ها، کشور در باد توافق فرو رفت. هر چند ایران توانست در ماه‌هایی حتی دو میلیون تا ۲ میلیون ۵۰۰ هزار بشکه در روز نفت بفروشد. اما این روند ادامه دار نبود و تحریم‌های نفتی دوباره میزان فروش نفت را به هم ریخت؛ تا جایی که طبق آمارهای رسمی اوپک فروش نفت ایران تقریباً به ۲۰۰ هزار بشکه در روز رسیده است.

بورس نفت، شاه‌راه برون رفت ایران از تحریم نفتی

به گزارش خبرنگار مهر، اگرچه مسئولان ایران دیرهنگام و همزمان با تحریم‌های نفتی در آبان ماه ۹۷ برای مقابله با این تحریم‌ها، بورس نفت را راه‌اندازی کردند و در سال ۹۸ طرح عرضه نفت در بورس با تصویب مجلس شورای اسلامی شکل منظمی را به خود گرفت. اما طرح عرضه نفت در بورس یک حرکت رو به جلو برای مقابله با تحریم‌ها بود. زیرا فروش نفت ایران را از بخش دولتی شرکت ملی نفت خارج، و پای بخش خصوصی را به این تجارت باز کرده است. باید به این نکته توجه کرد که رونق یافتن تجارت نفت در بورس نیازمند اجرای اصلاحاتی در مسیر بورس نفت است؛ به هر حال در شرایط تحریم خرید نفت برای خریداران هزینه بسیار زیادی دارد.

بخش خصوصی به راحتی حاضر به ورود به تجارت پرریسکی مثل نفت ایران نخواهد بود. این ریسک‌ها تجارت با نفت ایران را به قدری خطرناک کرده است که بخش‌های خصوصی خرده‌پا شاید کل سرمایه خود را در خطر ببیند. ریسک‌هایی که از آن به عنوان هزینه‌های تحریم یاد می‌شود.

اسدالله قره‌خانی، عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی نبود تخفیف‌های مناسب را معضل بورس نفت دانسته و گفته است: دولت باید با اعطای تخفیفات مناسب شرایط را برای سرمایه‌گذاران در بورس مهیا کند. اگر قیمت نفت از شرایط فعلی ارزان‌تر شود بخش خصوصی رغبت بیشتری برای خرید نفت از بورس نشان می‌دهد و می‌توان به موفقیت بورس نفت امیدوار بود.

اگر قرار باشد نفت ایران توسط بخش خصوصی معامله شود دولت ایران باید سعی در کاهش ریسک‌پذیری خریداران و تقبل هزینه‌های تحریم کند. کاهش قیمت پایه نفت عرضه شده در بورس باید به مقداری باشد که ریسک تجارت با نفت ایران را برای بخش خصوصی به حداقل برساند. بخش خصوصی برای ورود به هر تجارتی به میزان سود حاصل از آن تجارت اهمیت می‌دهد.

قیمت‌های نفت عرضه شده در بورس قیمت‌های بسیار بالایی است و تخفیف‌هایی که برای خریداران در نظر گرفته می‌شود بسیار جزئی است.

هدایت الله خادمی، از دیگر اعضای کمیسیون مجلس نیز نظری مشابه قره خانی دارد؛ وی در این رابطه گفته است: باید با توجه به شرایط تحریم قیمت منطقی برای نفت در بورس لحاظ شود. این تخفیف‌ها می‌تواند به ۱۰ دلار هم برسد. البته این مقدار با توجه به شرایط بازار منطقه و نوع مشتریان می‌تواند کمتر یا بیشتر هم شود.

نوشته شده در تاریخ دیدگاه ها

آشنایی با انواع سوخت‎هایی که در هواپیما استفاده می‎شود

در گذشته تا به امروز بسیاری از وسایل نقلیه برای اینکه بتوانند حرکت کنند نیاز به سوخت دارند که استفاده از آن در تمامی وسایل نقلیه الزامی می‎باشد. همانطور که می‎دانید برای وسایل نقلیه مختلف سوخت‎های متفاوتی مورد استفاده قرار می‎گیرد.

 یکی از این وسایل نقلیه عمومی که امروزه بسیار مورد توجه نیز قرار گرفته است هواپیماها می‎باشند که همه ساله هزاران نفر که با بلیط داخلی هواپیماقصد سفر دارند را به مقاصد خود می‎رسانند.

برای به پرواز درآمدن این غول‎های آهنی از سوخت‎های مخصوص استفاده می‎شود که با استفاده از آنها هواپیماها قدرت پرواز کردن را بدست خواهند آورد و مسافرانی را که با تهیه بلیط داخلی قصد انجام پرواز داخلی دارند را به مقاصد مورد نظرشان خواهند رساند.

قبل از اینکه با انواع سوخت هواپیما آشنا شوید بهتر است بدانید که سوخت هواپیما و ترکیباتی که در آن بکار گرفته شده است با تمامی سوخت‎های دیگر وسایل نقلیه متفاوت می‎باشد. این نوع سوخت نسبت به دیگر سوخت‎ها از حساسیت‎های بسیار بالایی برخوردار می‎باشد و همین موضوع یکی از دلایل مهم تفاوت این نوع سوخت با دیگر سوخت‎های بکار گرفته شده در دیگر وسایل نقلیه می‎باشد.

سوخت LP1

این سوخت که برای استفاده در موتورهای هواپیما  توسط فرانک وایت بوجود آمده است از دمای انجماد بسیار پائینی برخوردار است تا در شرایط سخت آب و هوایی نیز همچنان عملکرد خوبی را ارئه دهد و مسافرانی که با بلیط داخلی سام سیر قصد سفر دارند بدون بروز مشکل به مقاصد خود برسند. این نوع سوخت را می‎توان همان نفت دانست که از ویژگی‎های خاصی بهره می‎برد. یکی از این ویژگی‎ها این است که بیشترین گرما را باک هواپیما در واحد حجم تولید خواهد کرد و از قابلیت روغن کاری خوبی نیز برخودار می‎باشد.

سوخت JP2

این نوع سوخت یکی دیگر از سوخت‎های مورد استفاده در هواپیماها می‎باشد که در برخی از هواپیماها مورد استفاده قرار می‎گرفته است. این سوخت در سال 1945 طراحی شد و در همان سال ساخته شد. این نوع سوخت که در هواپیماهایی که برای رساندن افرادی که با بلیط داخلی و خارجی قصد انجام پرواز داخلی را داشتند به مقاصدشان مورد استفاده قرار می‎گرفته است از ترکیب بنزین و نفت تشکیل شده است که در آن نسب استفاده از نفت بیشتر از بنزین بوده است.

سوخت JP3

بهد از دوسال در سال 1947 این نوع سوخت طراحی و ساخته شد و در اختیار هواپیماها قرار داده شد تا مسافرانی را با بلیط هواپینا قصد سفر دارند را به مقاصد مورد نظرشان برساند. در این نوع سوخت از 65 الی 70 در صد از بنزین استفاده شده است و مابقی آن را نفت تشکیل می‎دهد. در این سوخت از بنزین بیشتری استفاده شده است و همین موضوع سبب شده تا دیگر هواپیماها در روشن کردن موتورهای خود در هوای سرد مشکلی نداشته باشند .

سوخت JP4

این سوخت که در ساخت آن از 65 درصد گازوئیل و 35 درصد بنزین استفاده شده است در سال 1951 طراحی و ساخته شده است. این نوع سوخت از فشار تبخیر بسیار پائینی برخوردار بود و بین 2 تا 3 درصد فشار را دارا بود. این کاهش فشار در تبخیر سبب می‎شد که این سوخت در تانک تبخیر نشود و موتور بر اثر تبخیر شدن سوخت خاموش نگردد.

سوخت JP5

این نوع سوخت نسل بعدی سوخت هواپیما بوده است که از نقطه اشتعال بسیار بالایی برخوردار بود و میزان تبخیر آن بسیار پائین بود. هواپیماهایی که از این سوخت استفاده می‎کردند مشکل روشن نشدن موتور در ارتفاعات را نداشتند و در زمینه بهبود چشمگیری داشته‎اند.

JP6

این سوخت نسل ششم از سوخت‎های هواپیما می‎باشد که برای این وسیله نقلیه به بازار ارائه شد. این نوع سوخت برای هواپیماهایی طراحی شده است که از موتورهای جت استفاده می‎کنند و سرعت مافوق صوت دارند و مسافرانی را که با بلیط هواپیما قصد سفر دارند با سرعت زیادی به مقصد مورد نظرشان می‎رسانند.

این سوخت مورد استفاده در دماهای پائین می‎باشد زیرا نقطه انجماد آن 65- درجه فارنهایت است ور از این رو در ارتفاعات بالا نیز قابل استفاده می‎باشد. بسیاری از هواپیماهایی که مسافران آژانس هواپیمایی را که قصد انجام پرواز را دارند جابجا می‎کنند از این نوع سوخت بهره می‎برند.

JP7

در صورتیکه یک هواپیما برای انجام ماموریت‎های ویژه انتخاب شود از این نوع سوخت در آن استفاده می‎شود. در برخی از موارد از این نوع سوخت در هواپیماهای نظامی نیز مورد استفاده قرار می‎گیرد. بدلیل کیفیت بالا در این سوخت این مورد جایگزین مناسبی برای سوخت هواپیما می‎باشد.

در سال 1995 سوخت شماره 8 جایگزین سوخت شماره 4 شد. این اقدام توسط نیروی هوایی آمریکا صورت گرفت. از مشخصات این نوع سوخت می‎توان به نقطه اشتعال بالا، بقاپذیری بیشتر و میزان ترکیبات سرطان‎زا کمتر اشاره کرد.