Tag: بنزین انلاین

در گذشته تا به امروز بسیاری از وسایل نقلیه برای اینکه بتوانند حرکت کنند نیاز به سوخت دارند که استفاده از آن در تمامی وسایل نقلیه الزامی می‎باشد. همانطور که می‎دانید برای وسایل نقلیه مختلف سوخت‎های متفاوتی مورد استفاده قرار می‎گیرد.

 یکی از این وسایل نقلیه عمومی که امروزه بسیار مورد توجه نیز قرار گرفته است هواپیماها می‎باشند که همه ساله هزاران نفر که با بلیط داخلی هواپیماقصد سفر دارند را به مقاصد خود می‎رسانند.

برای به پرواز درآمدن این غول‎های آهنی از سوخت‎های مخصوص استفاده می‎شود که با استفاده از آنها هواپیماها قدرت پرواز کردن را بدست خواهند آورد و مسافرانی را که با تهیه بلیط داخلی قصد انجام پرواز داخلی دارند را به مقاصد مورد نظرشان خواهند رساند.

قبل از اینکه با انواع سوخت هواپیما آشنا شوید بهتر است بدانید که سوخت هواپیما و ترکیباتی که در آن بکار گرفته شده است با تمامی سوخت‎های دیگر وسایل نقلیه متفاوت می‎باشد. این نوع سوخت نسبت به دیگر سوخت‎ها از حساسیت‎های بسیار بالایی برخوردار می‎باشد و همین موضوع یکی از دلایل مهم تفاوت این نوع سوخت با دیگر سوخت‎های بکار گرفته شده در دیگر وسایل نقلیه می‎باشد.

سوخت LP1

این سوخت که برای استفاده در موتورهای هواپیما  توسط فرانک وایت بوجود آمده است از دمای انجماد بسیار پائینی برخوردار است تا در شرایط سخت آب و هوایی نیز همچنان عملکرد خوبی را ارئه دهد و مسافرانی که با بلیط داخلی سام سیر قصد سفر دارند بدون بروز مشکل به مقاصد خود برسند. این نوع سوخت را می‎توان همان نفت دانست که از ویژگی‎های خاصی بهره می‎برد. یکی از این ویژگی‎ها این است که بیشترین گرما را باک هواپیما در واحد حجم تولید خواهد کرد و از قابلیت روغن کاری خوبی نیز برخودار می‎باشد.

سوخت JP2

این نوع سوخت یکی دیگر از سوخت‎های مورد استفاده در هواپیماها می‎باشد که در برخی از هواپیماها مورد استفاده قرار می‎گرفته است. این سوخت در سال 1945 طراحی شد و در همان سال ساخته شد. این نوع سوخت که در هواپیماهایی که برای رساندن افرادی که با بلیط داخلی و خارجی قصد انجام پرواز داخلی را داشتند به مقاصدشان مورد استفاده قرار می‎گرفته است از ترکیب بنزین و نفت تشکیل شده است که در آن نسب استفاده از نفت بیشتر از بنزین بوده است.

سوخت JP3

بهد از دوسال در سال 1947 این نوع سوخت طراحی و ساخته شد و در اختیار هواپیماها قرار داده شد تا مسافرانی را با بلیط هواپینا قصد سفر دارند را به مقاصد مورد نظرشان برساند. در این نوع سوخت از 65 الی 70 در صد از بنزین استفاده شده است و مابقی آن را نفت تشکیل می‎دهد. در این سوخت از بنزین بیشتری استفاده شده است و همین موضوع سبب شده تا دیگر هواپیماها در روشن کردن موتورهای خود در هوای سرد مشکلی نداشته باشند .

سوخت JP4

این سوخت که در ساخت آن از 65 درصد گازوئیل و 35 درصد بنزین استفاده شده است در سال 1951 طراحی و ساخته شده است. این نوع سوخت از فشار تبخیر بسیار پائینی برخوردار بود و بین 2 تا 3 درصد فشار را دارا بود. این کاهش فشار در تبخیر سبب می‎شد که این سوخت در تانک تبخیر نشود و موتور بر اثر تبخیر شدن سوخت خاموش نگردد.

سوخت JP5

این نوع سوخت نسل بعدی سوخت هواپیما بوده است که از نقطه اشتعال بسیار بالایی برخوردار بود و میزان تبخیر آن بسیار پائین بود. هواپیماهایی که از این سوخت استفاده می‎کردند مشکل روشن نشدن موتور در ارتفاعات را نداشتند و در زمینه بهبود چشمگیری داشته‎اند.

JP6

این سوخت نسل ششم از سوخت‎های هواپیما می‎باشد که برای این وسیله نقلیه به بازار ارائه شد. این نوع سوخت برای هواپیماهایی طراحی شده است که از موتورهای جت استفاده می‎کنند و سرعت مافوق صوت دارند و مسافرانی را که با بلیط هواپیما قصد سفر دارند با سرعت زیادی به مقصد مورد نظرشان می‎رسانند.

این سوخت مورد استفاده در دماهای پائین می‎باشد زیرا نقطه انجماد آن 65- درجه فارنهایت است ور از این رو در ارتفاعات بالا نیز قابل استفاده می‎باشد. بسیاری از هواپیماهایی که مسافران آژانس هواپیمایی را که قصد انجام پرواز را دارند جابجا می‎کنند از این نوع سوخت بهره می‎برند.

JP7

در صورتیکه یک هواپیما برای انجام ماموریت‎های ویژه انتخاب شود از این نوع سوخت در آن استفاده می‎شود. در برخی از موارد از این نوع سوخت در هواپیماهای نظامی نیز مورد استفاده قرار می‎گیرد. بدلیل کیفیت بالا در این سوخت این مورد جایگزین مناسبی برای سوخت هواپیما می‎باشد.

در سال 1995 سوخت شماره 8 جایگزین سوخت شماره 4 شد. این اقدام توسط نیروی هوایی آمریکا صورت گرفت. از مشخصات این نوع سوخت می‎توان به نقطه اشتعال بالا، بقاپذیری بیشتر و میزان ترکیبات سرطان‎زا کمتر اشاره کرد.

تهران-ایرنا- در پی تشدید تنش ها در عراق شرکت نفت و گاز “شورون” آمریکا، کارکنان خارجی ‌اش را از شمال عراق خارج کرده است.

امــروزه مســئله ی تامیــن انــرژی، بــه عنــوان یــک معضــل اصلــی بــرای جهــان مطرح شــده اســت. بشــری کــه پیشــرفت خــود را بــه طــور کامــل مدیــون اســتفاده از منابــع ســوخت فســیلی در قــرن انــرژی اســت. امــا در قــرن کنونــی، مشــکل تامیــن انــرژی، بشــر را بــه ســمت تولیــد ســوخت های زیســتی ســوق داده اســت. یکــی از منابــع مهــم کــه اخیــرا تمرکــز زیــادی بــر روی آن شــده، تولیــد ســوخت های زیســتی از چربــی اســتخراج شــده از ریزجلبک هــا اســت. بــا وجــود تلاش هــای فــراوان و تحقیقــات بســیار زیــادی کــه بــرای اســتخراج چربــی از درون ســلول های تــوده ی ریزجلبــک انجــام شــده اســت، همچنــان یافتــن یــک روش مناســب کــه هزینه هــای عملیاتــی معقــول و کارایــی بــالا در مقیــاس صنعتــی داشــته باشــد، در هالــه ای از ابهــام قــرار دارد.

ایده و فکر استفاده از جلبکها و به عبارت بهتر زیست توده دریایی (marine biomass) به سال ۱۹۶۸ برمیگردد که دانشمندی به نام هوارد ویلکوکس برای اولین بار آنرا مطرح کرد و ادعا کرد جلبکها میتوانند به عنوان جایگزین سوختهای فسیلی مثل بنزین و گازوئیل در آینده به کار روند.
ایده و فکر استفاده از جلبکها و به عبارت بهتر زیست توده دریایی (marine biomass) به سال ۱۹۶۸ برمیگردد که دانشمندی به نام هوارد ویلکوکس برای اولین بار آنرا مطرح کرد و ادعا کرد جلبکها میتوانند به عنوان جایگزین سوختهای فسیلی مثل بنزین و گازوئیل در آینده به کار روند. در سالهای دهه ۷۰ پس از بحران نفتی غرب، فکر استفاده از زیست توده دریایی به عنوان جایگزین سوختهای فسیلی به طور جدی در ایالات متحده آمریکا و ژاپن مطرح شد. در حقیقت، بحران نفتی و انرژی که در دهه ۷۰ اتفاق افتاد باعث شد روغنهای گیاهی به عنوان جایگزین بنزین و گازوئیل دوباره در کانون توجه قرار بگیرند، اما تولید تجاری این سوخت تا سال ۱۹۹۰ اتفاق نیافتاد. بر اساس گزارش کمیته ملی بیودیزل آمریکا، میزان تولید روغنهای گیاهی در سال ۱۹۹۰ برابر ۵۰۰۰۰۰ گالون یا ۶/۳۲ بشکه در هر روز بود که این مقدار در سال ۲۰۰۰ به میزان ۷/۶ میلیون گالون یا ۴۳۷ بشکه در روز افزایش یافت. در سال ۱۹۷۸ کمی پس از بحران انرژی، برنامه گونه‌های آبزی که بودجه آن توسط دپارتمان انرژی آمریکا تامین شده بود به منظور بررسی امکان استفاده از گونه های ریزجلبک برای تولید انرژی شروع به فعالیت کرد. در ابتدا این برنامه روی تولید هیدروژن توسط جلبکها تمرکز کرد اما در سال ۱۹۸۲ تولید روغنهای گیاهی از منشاء ریزجلبکی هم به موضوعات تحقیقات آن اضافه شد. از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۶ سعی شد تا تولید سوختهای مناسب برای حمل و نقل بهینه سازی شود و به طور اخص تمرکز روی تولید روغنهای گیاهی از ریزجلبکها بود. در حال حاضر شرکتهایی همچون Sapphire Energy ، Solazyme و Algal Biomass Organization در زمینه تولید تجاری روغنهای به دست آمده از ریزجلبکها برای مصارف حمل و نقل زمینی و هوایی فعال هستند.

یکی از موضوعاتی که همیشه سوال برانگیز بوده، تفاوت کیفیت آب تهران با سایر شهرها است که معمولا دلایل متفاوتی برای آن مطرح می‌شود. مدیر کنترل کیفیت و بهداشت آب و فاضلاب و آزمایشگاه‌های استان تهران در این باره می‌گوید: تفاوت مربوط به کیفیت منابع تامین کننده آب آشامیدنی است.